Tarih boyunca insanlığın pek çok meselesi olmuştur ve olmaktadır. Fakat her devirde ana mesele, her meselenin başı olan İnsan meselesidir. İnsan meselesini çözmek, insanlığa hizmet noktasında en mübarek davadır. Özünde Tevhidi taşıyan imanın zahiri alameti, birlik ve beraberliktir. Birlik ve beraberlikte temel nokta ise, gönül ve fikir birliğidir. Bu da insanlar arasında kardeşliği (uhuvveti) zaruri kılar. Allah için kardeşliğin dayanağı imandır. Bu kardeşlik “Allah için sevmeyi, Allah için buğz etmeyi gerektirir”. Bu ezeli düstur, kendini şu Ayet-i Kerimenin mealinde bulur. “Allah’a ve ahirete iman eden kavmi, Allah’a ve Resulüne muhalefet edenlerle dostluk eder ve muveddet kurar bulamazsın; ister babaları, ister oğulları olsun…”. (Mücadele-22). İman kardeşliği öyle köklü bir bağdır ki, (en azından öyle olmalı) kan bağına dayanan kardeşlik, bunun yanında sönük kalır.
İman kardeşliği birlik ve beraberliğin temel unsurlarından belki de en önemlisidir. Uhuvvet olmadan ne iman kemale erer, ve nede birlik beraberlik sağlanabilir. Kardeşliği tesis eden ana vasıflardan bahsedersek; her şeyden önce kardeşliğe aday olan mü’min, emin kimse olmalıdır. Hani derler ya dili melek, kalbi şeytan gibi olmamalıdır. Lakin, kardeşlik kamil manada var olmayınca, birlik ve beraberlik hususu laftan, temenniden ve söylemden öteye maalesef geçmemektedir. O halde bize düşen, birlik ve beraberlik yolunda kardeşliği tesis etmek için azami gayret göstermektir. Gerze gibi küçük yerleşim yerlerinde kardeşliği tesis etmek, diğer yerlere nazaran çok daha kolay olacaktır. Dünya görüşlerimiz bir yana, işimiz gücümüz, makamımız koltuğumuz bir yana, köyümüz kentimiz bir yana kardeşliği yaşamanın tadına varalım. Kardeşlik ancak unsurları teşekkül ederse kemale erer ve ancak o zaman lezzet verir. Sizce de çok mu zor dostlar.? Ehemmiyet, selamet, yardımlaşma, dayanışma, her şeyden önce Allah için sevme…bunun gibi bir çok konu…Kardeşler arasında yaşatılması çok mu zor sizce.? Şükürler olsun ki, büyüklerimizin kardeşliği tesis etmek için aradığı vasıflara sahibiz hepimiz..Ya da sahip olmalıyız..Akıllı olmak..Güzel ahlaklı olmak.. Fasık olmamak..Dünyaya haris olmamak... Sorarım size. Üç günlük dünya için, üç kuruşluk menfaat için yada beş para etmez makam ve mevkiler için kardeşliğimizi yıkmak, kin ve nefret tohumları ekmek doğrumudur.? Elbette değildir sevgili dostlar..
Kuşlar gibi uçmasını, balıklar gibi yüzmesini öğrendik; ama bu arada çok basit bir sanatı unuttuk: Kardeş olarak yaşamayı..diyen Martin Luther King sizce haklı değimli.?
Kûl Sa’di’nin dediği gibi ;
Birbirini çekemez insan ne diye?
Kinle dolmuş güzel cihan ne diye?
Allah bir, din İslâm, mü’min kardaşız;
Ben sana, sen bana düşman ne diye?
Ne mutlu kardeşlik sırrına mazhar olanlara ve Allah yolunda sırf Allah için sevip KARDEŞ olarak yaşayanlara…. Selametle…
Celal ŞENASLAN
07.03.2012
