YALANCILIK

’’Bana yalan söylediğine üzülmedim, bundan sonra sana inanamayacak olmama üzülüyorum’’                         

                                                                                                                                                         Nietzsche 

‘’ Sana yalan söyleyen birine asla güvenme, sana güvenen birine asla yalan söyleme’’ 

‘’Yalan söyleyerek, sahte davranışlarla, soru işaretinin eğri büğrü(?) şeklini almak yerine, Dürüst olup ünlem(!) gibi dimdik dur..! Sonunda noktayı(.) sen koy’’ 

Merhaba sevgili okurlar, değerli vakitlerinizi ayırarak yazılarıma gösterdiğiniz ilgi için sizlere minnettarım. Beni teşvik edip desteklediğiniz için teşekkürlerimi sunarım. 

Başımdan geçen küçük ama önemli gördüğüm bir örnekle konuya başlamak istiyorum. 

Dört- beş kişilik bir arkadaş ortamında sohbet ederken, yalan-yanlış söylenen bir olay için müdahale etmek durumunda kalmıştım. Tabi ki olayı yalan-yanlış anlatan kişi biraz kızardı ve bozuldu. Yanlış söyleyen değil de diğerlerinden birisi, sen niçin müdahale ediyorsun yanlışsa yanlış, adamı da bozdun diye bana tavır yaparak yanlış üstüne bir yanlışta o ekledi. Neymiş efendim yalanı, yanlışı görsem de bana neymiş, görmeyecekmişim, duymayacakmışım, susacakmışım ve müdahale de etmeyecekmişim.  Yeni trend böyleymiş. Olmaz olsun, batsın sizin yeni trendiniz. ‘‘Yanlışı alkışlıyorsan, fikrin yoktur… Eğri ile doğruyu ayıramıyorsan, aklın yoktur… Yalana sahip çıkıyorsan ahlakın yoktur…’’ Demişler ne kadar da doğru ve yerinde bir söz.  

    Bazı insanlarda; uyanıklık, yalan söyleyip insan kandırmak, dolandırmak hava yapıp gaz vererek insanları doğrulardan şaşırtmak bir meziyet, bir kariyer, bir özellik, gibi algılanmaya başlamış. Gözümüzün içine baka baka yalan söyleyenler. Yalancının yalan söylediğini bile bile yanında durup, savunup bir de tasdikleyenler. Sözüm sizlere(küçük insanlar), küçük hesaplarla gerçeklere sırt çevirip dostlarınızı satarsanız gün gelir kendinize bedava alıcı bulamazsınız. 

Yalan; çıkar sağlamaya çalışmak, bir satıcının malını satabilmesi için abartılı bir şekilde davranması, insanın kendini olduğundan daha üstün ve kabiliyetli göstererek toplumda kendine iyi bir mevki kazanmak veya bir suçlunun cezadan kurtulmaya çalışması şeklinde olur.  

   Yalan söylemek psikolojik bir rahatsızlıktır.  Yalan söylemenin en belirgin sebepleri güvensizlik ve korkaklıktır. Yalan söyleyen insanlar, yalanları ortaya çıkmasın diye beynini çok yorar bu da onlar da bir sürü değişik rahatsızlıkların çıkmasına sebep olur. İçi dışı bir ve dürüst insan ise hem kendisiyle hem çevresiyle daha barışık olup, daha mutlu ve sağlıklı bir hayat sürer. 

   Bazı insanlar abartı ve yalan olmadan iletişim sağlayamaz. Dikkatleri üzerine çekmek için yoğun bir istek duyan kişi bunu başarabilmek için olayları inanılmayacak derecede, abartarak ve hava atarak veya dramatize edip kendini acındırarak yalan söylerler. Yalancılar yalanı yakalanınca hırçın bir tavır sergileyerek tepki gösterirler. 

   Nadiren faydalı, abartısız beyaz yalanlar söylenebilir. Bunlar küsleri barıştırmada, eşler arası kırgınlıkları, çatışmaları gidermede ailelerin dağılmasını önlemede ya da çok tehlikeli durumlarda kendini ve karşındakini korumak için gerekebilir. Yalnız bu tatlı yalanların da sonradan ortaya çıkıp daha büyük tahribatlara ve güvensizliklere neden olabileceği düşünülüp çok dikkatli olunmalıdır.  

   Şunu da unutmayalım atalarımız ne kadar da güzel söylemiş ‘’yalancının mumu yatsıya kadar yanar’’ diye 

   Yalan üzerine kurulan dostlukların, arkadaşlıkların, aile yuvalarının ve toplumsal bütün ilişkilerin  temeli sağlam olamaz. Boş çuval hiç dik durabilir mi? Yalan söylemek kısa vadede çözüm getirir gibi görünse de uzun vadede sorunları artırır. 

   Yalan söylemeye devam eden kişiye, yalanlarına devam ettiği sürece bunun kabullenilebilecek bir şey olmadığı, onunla iletişimin koparılacağı hissettirilmeli ve belirtilmelidir. Bu şekilde doğruları söylemeye alıştırılabilir. 

    Aynı yalanı devamlı söyleyen insan bir süre sonra kendi yalanlarına inanmaya başlar 

    ’’Herkesin aynı yalana inanıyor olması, o yalanı gerçek yapmaz’’. Ahmet Ümit 

    Uyanıklık; esasen, yalanları ortaya çıkarmak, kandırılıp dolandırılmamak ve kandırılıp dolandırılmaya müsait olanları korumak ve kollamak gibi onurlu bir meziyet olmalıdır. 

Yalanlara perde çekip kapatmaya çalışmayalım. Perdeyi gözlerimiz ve düşüncelerimiz yerine pencerelerimize çekelim.  

   Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlarmış, kovsunlar ben yeni köyler bulurum. 

’’Yalan söyleyip yükselmektense, doğruları söyleyip alçalmayı tercih ederim’’. Hz Ömer 

Yalansız ve doğruların hüküm sürdüğü bir dünyada hep birlikte mutlu ve sağlıklı yaşamak dileğiyle… 

Saygılarımla....                                                                                             

Orhan Uğur