İnsanoğlunun en büyük yatırımı, ahiret için olmalıdır. Bugünü, anı yaşayan her varlık , her canlı yarın için ne kadar plan yapsa da geleceği hiçbir zaman garanti altına alamaz. Mutlaka sonsuzluğun başlangıcı olan ölüm, insanoğlunun zamanlı zamansız kapısını çalıverecektir. Ancak Son pişmanlık fayda etmez. İngiltere’de ibreti alem olsun diye bir müzede sergilenen Firavun’un secde halindeki yüzyıllardır çürümemiş olan cesedi buna en güzel örnektir.
Osmanlı Devleti dönemindeki her padişah kendi adlarına mutlaka hayır ve hasenatlarda bulunmuşlardır. İlahi huzura çıktıklarında mahcubiyet yaşamak istememişlerdir. Bu gayeyle hastane, köprü, vakıf, cami, aşevi gibi insanların faydalanabileceği müesseseleri inşa ettirmişlerdir.
Kanuni Sultan Süleyman… 46 yıl gibi uzun bir sürede tahtta kalan 10. Osmanlı Padişahıdır. Avrupa’da yapmış olduğu fetihlerle, hak ve adalet noktasında hayranlık uyandıran Muhteşem Süleyman’ın zamanında meydana gelen bir hikâyeyi sizlere aktarmak istiyorum.
Kanuni Sultan Süleyman, Mimar Sinan’a Süleymaniye adında bir cami inşa etmesi için emir verir. Tüm masrafları kendi öz kaynağından karşılayacağını beyan ederek her konuda titiz davranmasını, güzel bir eser ortaya çıkarmasını ister. Benim dışımda bu cami yapımında kimseden yardım almayın diye ferman da buyurur. Maksat yapılacak olan camiden elde edilecek sevaba tümüyle nail olmaktır.
Mimar Sinan ve ustalar işe koyulur , cami inşaatı hızlı bir şekilde devam eder, ancak yaşlı bir teyze vardır; üzüntülü, buruk bir şekilde cami inşaatını seyreder. Bu yaşlı teyze pek fakirdir ineğinden elde ettiği süt, yoğurt parasıyla geçinmektedir. Yaşlı teyze inşaatı her gördüğünde içlenir ve der ki : “Allah’ım keşke Padişahımız Kanuni Sultan Süleyman gibi zengin olsam, servetim olsa da bende senin rızan için bir şey yaptırabilsem. Şu an elimden hiçbir şey gelmiyor. Elimden gelen , ustalara leziz yoğurtlarımdan tattırmaktır.”
Yaşlı Teyze inşaatta çalışan ustaların yanına gider ve seslenir: “Sizlere çok tatlı ve soğuk yoğurt getirdim evlatlarım yiyin serinleyin, yorgunluğunuzu da alır.” Diyerek ikramda bulunur. Ustalar ilk etapta kabul etmezler lakin aşırı ısrar olunca ikramı reddedemezler.
Aradan epey bir zaman geçer ve cami son halini alır. Bir gece rüyasında Kanuni Sultan Süleyman yaptırdığı Süleymaniye Camisinin mizan terazisinde tartıldığını görür. Mizan terazisinin bir kefesinde yoğurt bir kefesinde Süleymaniye Camisi vardır. Ancak Yoğurt manevi olarak camiden daha ağır gelmiştir.
Rüyasında ilkilen Koca Padişah korkar, titrer bir olumsuzluk mu var diye düşünmeye başlar. Sabah olunca ilk işi inşaatı yapan ustaların yanına gitmek olmuştur. Hiddetlenen, titreyerek konuşmaya başlayan Kanuni :”Ne yaptınız hile hurda mı kattınız cami inşaatına ? Kimden ne aldınız ?” Diyerek ustaları sorgulamaya başlar. Ustalar: “ Sultanım bize ne denilmişse onları yaptık, yalnızca inşaat devam ederken bir yaşlı teyze yanımıza geldi yoğurt ikramında bulundu çok ısrar etti dayanamadık, ikramını geri çevirmedik.” Derler.
Kanuni Sultan Süleyman gördüğü rüyayı oradakilere anlatır. Ve derki Bir Tas Yoğurt Koca Süleymaniye camisinden manevi olarak daha ağır geldi.
İnsanoğlunun yapmış olduğu iyilikler, yardımlar muhakkak bir şekilde karşısına çıkacaktır. Ya ahrette azık olacaktır ya da dünyada iken kazalara belalara can yeleği olacaktır sadaka gibi şerlere zırh olacaktır. Hikâyede geçen Yaşlı Teyze de Kanuni Sultan Süleyman da ahiret telaşsında olmuşlar halis bir niyetle hareket etmişlerdir. Günübirlik yaşayıp monoton hayatın pençesinde nefes almaya devam eden bizler kendimize, yarın için neler hazırlıyoruz?
Bir Kefede Süleymaniye Camisi, bir Kefede Yoğurt… Koca cami yanında yoğurt ikram ederek manevi değer bakımından ağır basan Yaşlı Teyze kadar gücümüz neye yetmiyor? Önemli olan niyettir. Öyle değil mi?
Saygılarımla..!
Ramazan Osma
İletisim icin: furkanmete_55@hotmail.com
